seninle oturup leon’u izleyemedik
ayakta durup
güneþin batýþýný bir de ahh...
kentler bunca kalaba
zaman bu kadar cüce olmasaydý
karnýmdaki sancý
mathilda’nýnki kadar yüce
onunki kadar vakitsiz uyansaydý
dolanýp durmasaydý aklýma uzun saçlar
ikide bir takýlmasaydý ayaðýma
çatýk kaþlý sakil sakil o çakýl taþlar
avuçlarým terlemeseydi tir tir
ertelemeseydi her sefer
avuç içimi dizayn eden allah
gülüþlerimi dudaðýmdan dalýmdan budaðýmdan
bir terletip bir üþütmeseydi
bir derleyip bir toplamasaydý meyvelerimi hayat
tam da kayýsý mevsimi gelip dayandýðýnda
kýlý kýpýrdamayan güz tutkunu gözkapaðýmdan
ve bir kadýn tanýmýþ olmasaydým
ruhunu eski sefaradlara çoktan satmýþ
üstüne üstlük
bir erkek tanýmýþ olmasaydým
sakallarýný mucize beklerken
kocaman kentlerin kaldýrýmlarýnda aðartmýþ
ve ikisinin de altýnda
altýný ýslatmýþ altýndan iki çocuða
rastlamýþ olmasaydým
yatcaz kalkcaz
yatcaz kalkcaz
yatcaz kalkcaz
sabah olcak di mi anne
ve biz yine gitcez oraya? diyen
leon için aðlamazdým bu kadar.
yoksa güneþ...
doðmuþ batmýþ
doðmuþ batmýþ
doðmuþ batmýþ bana ne
sevmiþim ya seni adam
izlemeyiveririm olur biter!
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.