Ay zifirde yel üfürür kuytuluklara Ýki turunç düþidik tutunamadýk dallara Evlerden ýrak içtik þehadeti düþtük yollara Dersim daðlarýnda ölüm büründü allara Biz ki vatan baðrýnda sarýldýk derin uykulara Donduk anam donduk
Sökülsün orman çam kayýn meþe Arzuhali bedenimizi babam versin ateþe Diyarý gurbet nöbetimiz emanet kardeþe Duyurmayýn küffara sevinci olur pür neþe Bir daha çýkmak nasip olmasa da güneþe Donduk anam donduk
Nazimiye naçar üstüne kusmuþ buzdan ayaz Memed’im susmuþ parkasýnda kar beyaz Var git ölüm kefareti defteri kebire eksik yaz Hak erenler dönsün semah versin niyaz Bizi unutan yüreklere haram olsun her yaz Donduk anam donduk
Not: Tunceli /Nazimiye’de donan þehitlerine
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.