Acının değirmeni

Ben, topraðýnda doðdum.
Rüzgarýnda büyüdüm;
yüreðine dokundum,
gözlerine baktýðým.

Bende yanar sevdaðým.
Kaç diyarlar gezdiðim;
"þahit olsun yüreðim,bu tenin yangýnýna".

Bekledim anlamaný.
Yangýnda kavrulmaný,
omz omuza vermeni;
sevdayý büyütmeni.

Kaçtýn ya bendenizden!
Vurarak yüreðimden.
"Çýrpýna dur sazlýkta,Gözyaþý kuytusunda".

Özeti:
Genç bir kýzýn kýrýlan umudu.
Aþýk olduðu gençle doðduðunu sanan, ondan baþka mutluluk tanýmaz, perde çeker çevresindekilere.
Bu sevda ki, acý ile kavrulmaya alýþmýþ, bu iki genci de kendi deðirmeninden geçirmeden sinayamazmýþ.
Ayrý diyarlar dan, iki yürek birbiri için atar iken, vedalaþamadan ayrýlýk kapýlarýný çalar.
Uzaktaki sevdiðini görebilmek için içindeki alevi uzadýkça uzar bir kibrit çöpün yangýný gibi süner yukarýya doðru, mumun yangýný gibi de damla damla kendini eritir.Gözyaþýný sazlýk dibine biriktiren kýz
"Çýrpýna dur sazlýkta, Gözyaþý kuytusunda" der. ???
(2002/GK)








Sosyal Medyada Paylaşın: