Benimle ayný uykuyu uyumuyordu aslým, Her ne kadar olsam da hayâllere teslim, Dostum deðillerdi asla, Umut mesela, en büyük hasmým! Unutmak lütuf, aklýma týlsým, Baðlandýðým anýlar; yük, güruf, yinede bir kýsmým, Tokatlanarakta olsa, yaþýyordum kýsmen, Teselli bulmasam, esir ederdi beni hýrsým. Keyif, neþe bir kenarda kalsýn, Bana benzeseler de ismen. Her ne kadar dünyalýyý anýmsatsam da cismen, Bakabiliyordum sadece, penceresinden, Gölgem, asýlý kalýyordu perdelerinde, Hayatta kalmak, durmaktý gurbette, Ölümlüydüm, aslen. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.