nasýl anlatýlýr ki;
ufacýk pencerenin,
kos koca dünyasýný seyrederken,
suyu yudumlayan kuraklýðýn þivesi..
nasýl anlatýlýr ki;
ellerinde zamanýn küflü kokusu varken,
dokundukca çüruyen saçlarýn,
sonu gelmez demesi..
nasýl anlatýlýr ki;
zinciri boðum boðum fikirlerde,
kirli gözlerin sahipsiz kuyulara demlenmesi..
nasýl anlatýlýr ki,
beni bana esir etmiþken dil,
buðdayýn esmer teninde tutuþmuþken gün,
eskidiyse dün, varlýðýný sahnemde sergilediðin;
aþký doðuran yürek,
nasýl anlatýlýr ki...
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.