Ýlk kar düþtü Viyana’ya þiraze Pusuda bekleyen ayaz Çýkar yakýnda ortaya Yine buðulanacak camlar Ben yine adýný yazacaðým Buðulanan camlara Þiraze Tekrar kapanacak Buðulanacak cam Ben yine adýný yazmaya Yokluðuna kahretmeye Devam deceðim Þiraze Tuna buz tutacak Ama duygularým Buz tutmayacak Donmayacak Þiraze En soðuk gecelerde Yine sensiz yudumlayacaðým Kahvemi Þiraze
Bir kez olsun dinle beni Bak Viyana yine sensiz Elbet var bir bekleyeni Mutlumusun söyle bensiz
Daðlar da kar yollarda kar Tuna bile üzgün akar Yâr yoluna nasýl bakar Gelmiyorsun sen nedensiz
Geçilmiyor, beyaz kardan Haber bile gelmez yardan Karþýma aniden birden Çýkýversen sen apansýz
Lüzumsuzm yazýn kara Bu sendeki onmaz yara Sýðýnma hiç intizara Benim gibi Tuna, Rensiz
Kartner caddesinde yürüyorum Gecenin saat on ikisi Ellerim ceplerimde Sýzlamaya baþladý ayak uçlarým Bir kafeye zor attým kendimi Yoksa donacaðým soðuktan Sýcak kafe yetiþti Ýmdadýma Ama aklýmda yine sen varsýn O kömür karasý gözlerin Dýþarý çýktým yeniden Ayaz yalarken yüzümü Bir süre sonra Eve ulaþtým Dýþarýya göre sýcak ama odam Yokluðunun ayazý vuruyor Yüreðime Cama yaklaþýyorum Yine yazýyorum adýný Buðulanan camlara
Bu gün de þiirle ettim yadýný Buðulu camlara yazdým adýný
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.