Yitik sevda için prelüdler

yaðmurun ayak sesi
uyandýrýyor uysal sabahý
yorgun panjurlar açýlýyor
fýrtýnalý bir güne…


-velensenin saçaklarýnda bitkin ümitler
saçýmýn karlarýnda hüznün ayak izi-


kehribar düþler tökezliyor sýrça köþkün eþiðinde
acýlarla dayalý döþeli odam titrerken
gülüþünü saklayan
içimdeki suflöre isyan ediyorum


-gökyüzüm göçük
avuç içimde örselenmiþ kader çizgim-


sarý humma ateþinde eriyor sevda
hüznün ürperten serinliði g/özümde
üþüyorum…


ansýzýn sesinin sularý geliyor
keklik ötüþüyle
sevinçle haykýrýyorum
tut elimi býrakma…


yalým hayalin uzaklaþýrken
esmer bir kuþ kanat çýrpýyor
yüreðin karanlýk hücresine
ayrýlýk kelepçesi bileðinde...


bitkin kentin perdesi kapanýyor mavilere
sürrealist isyanlar içinde
hayatýn kýrýk sehpasýný itip
uykuya dalýyorum…





Sosyal Medyada Paylaşın: