Unutulmadan,

Gün,
Kapýlarýný açýyor yine,sabah’a,
Fýsýltýsýný duyuyorum,umutlarýn,
Belki de yalnýzlýðýn.

Gece,gözlerimde son bulurken,
Gururumdan kalan son kýrýntýlarý,
Öfkeyle beslemeye çalýþýyorum,
Ama,niye ve kime,olduðunu bilmeden.

Yalancý mevsimlerini özlüyorum,hayatýn,
Aþklarý da yalandý,nasýlsa,
Ve de sevgileri,
Dokunuþlarý.

Bir bebeðin gülümseyiþine aðlýyorum,
Yalýn ve de sessizce,
Çareleri,bakýþlarýnda saklý,
Umudu,yüreðinde.

Hüzün kokusu sarýyor,
Dört duvar,hayallerimi,
Efkarýn buðulu sesi,
Yankýlanýrken,yýllarýmda.

Az önce,göz yaþlarýmdan sakladým,
Sahile vurmuþ çocukluðumu,
Þimdiyse,yarýnlara býrakýyorum.
Aðlamasýn diye.

Haykýrýyor,gece,
Karanlýðýný yýrtarcasýna siyahýn,
Yüzümü saklýyorum,
Avuçlarýmdaki acýlarýn silik izleriyle.

Anlamýný yitirmeden yaþam,
Duygularýma esir olmalýyým.
Aþký,seninle,
Teneffüs etmeliyim.

Bu gece,aldattým,gözlerimi,
Seni arýyordu,bakýþlar,
Son penceresini de açtým,inan,
Bildiðim tüm sevgilerin.

Þimdi,
Sadece git,
Bir aþkýn,bir de sevgin kalsýn benimle,
Ama,lütfen,unutulmadan dön.




Sosyal Medyada Paylaşın: