ÇÖL ÇİÇEĞİ...

Þimdi sýradanlaþýyorum, hayat:
Göðe kement attýðým gün dönümünde
Bir hayal peyda oluyor
Yüzüne hürmeten aþklarýn ikramýnda
Yaftalandýðým dizelerin
Bakir umutlarýnda
Bir pervaneye dönüþüyorum.

Süt liman ruhlarýn iskelesinde
Kör bir acýyým belki satýlmýþlýðýn
Çaresizliðinde
Ýnsanlarý yok sayan kâfir gölgelerin
Bariz ihbar ettiði
Masumiyetin tarhýnda
Büyülendiðim kadar büyümeyi reddettiðim
Bir çöl çiçeðiyim.

Oysaki kuru dudaklarým
Lal yapraklarýnda çöl ateþinin
Bir duadan baþka neyim ki,
Güneþin kavurduðu ateþ duasýnda
Hücrelerimde
Gergin elem;
Yorgun kelam
Aslýnda beni bana sunan
Bir ruhun tasviriyim.

Doðamda mevcut aþk ve talan;
Sonumda kayýtlý kayýp þifrem
Teðet geçtiðim ne ise
Ben kalibresi olmayan bir hiçliðim
Aþkýna tutsak
Belki de kötülükten muaf
Bir derviþim kendimce sevdiðim:
Ne yalan ne karaya çalýndýðým
Uzaðýnda olduðum bir iftira.

Göðü çekiþtiren cüceler kadar korkak
Ýblisin kan donduran lanetine
Uzak tutmalýyým içimi
Ki kemirgen ithamlar düþsün yakamdan
Ben bastý bacak hayallerime kucak açan
Meleklerin safýndayým
Kendimi bildim bileli.

Ruhumun katmanlarýnda
Sonlanmasýný dilediðim azabýn
En yakýn tanýðýyým:
Her bir hadis’e yakýn ve tutkulu;
Her habis düþe uzak ve o sabýka kayýtlarýnda
Cehennemin yakan ateþinden korkan
Bir faniden öte
Belki hiçliðim kadar yalnýzlýðýmý öven
Hece hece.

Kendimin kurbanýyým ben
Ýçimdeki zehri enjekte ettiðim
Bilfiil her hücrem
Kanýksadýðým hayatla yok madem irtibatým
Ölümden de yok korkum
Ýnkâr ettiðim deðil
Ýhbar ettiðim
Masumiyetim kundaklanmadan
Yol yakýnken
Zamanýdýr gitmenin.

Belki bir mazlumu daha esir alacak
Þaibeli fýrtýna
Çapulcu kâfirlerin
Ýhanetine uðrayan evrenden alacaklý olsam da
Razýyým yalnýzlýða
Rabbim mademki hep yanýmda.


Sosyal Medyada Paylaşın: