Hüznün pençeresinden, bakmaya alýþtýrdýn Mutluluklar terk etti, huzuru arýyorum Kalan sevinçleri de, ellere bölüþtürdün *** Zaman akýp gidiyor, hep sona yürüyorum *** Ömür nasýl bitiyor, Þiraze görüyorum
Poyraz oldu her zaman, baþýmýzda, esende Sen ne kadar üzülme, "geleceðim" desende Yaþanacak mutlaka, olsan da, olmasan da *** Her geçen gün araya, bir duvar örüyorum *** Ömür nasýl bitiyor, Þiraze görüyorum
Periþaným düþlerim, kabusa dönüþeli Kaç yýl oldu saydýnmý,seninle tanýþalý Gözlerimde uyku yok, hasreti konuþalý *** Tüm bu olup biteni, kendime soruyorum *** Ömür nasýl bitiyor, Þiraze görüyorum
Þu halimi görenler, neden diye sormuyor Dost dediklerim bile, çektiðimi görmüyor Darmadaðýn hayatým, bir düzene girmiyor *** Kabuslarýmý bile, hep hayra yoruyorum *** Ömür nasýl bitiyor, Þiraze görüyorum
Gönül denilen mefhum, mutluluðu demler mi Beni periþan eden, bitmeyen elemler mi Kader ve yazgýmýzý, yazan þu kalemler mi *** Senle geçen her aný, hep baþa sarýyorum *** Ömür nasýl bitiyor, Þiraze görüyorum
Yalnýzlýk büyük acý, sen baþla alýþmaya Tahammülü kalmadý, dudaðýn gülüþmeye Bizim hakkýmýz yokmu, aþk ile buluþmaya *** Ukte içimde sevda, hayaller kuruyorum *** Ömür nasýl bitiyor, Þiraze görüyorum
Gözün açýk gidecek, Lüzumsuz’um göçerken Yýllar yýlý durmadan, yalnýzlýðý içerken Tuba’nýn dallarýnda, sevda çiçek açarken *** Çok az kaldý bilesin, menzile varýyorum *** Ömür nasýl bitiyor, Þiraze görüyorum
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.