AĞ ÖREN KAFİYELER...

Zaman ör/t/üyor sözüm ona
Að ören kafiyelerin
Baþýný yasladýðý ihlâsa
Sýðdýramazken insanlýk içinde kaynayan
Telaþý.

Görgüsüz kafiyeler zýpkýn gibi:
Göðün merhametine uygun
Melekeler aslýnda
Aþkýn bilfiil zaferi.
Bayat bir hüzne dayayýp da sýrtýný
Ýnkâr ettiðin ne ise
Dillendirdiðin içindeki demli yasý.

Ketum i mgeler sýyrýlýyor aradan
Yorgun tebaasý hangi kývrak zekâysa
Zamanla diriliyor dünden
Taþan.

Metanetin yarasýnda mevsim yüklü benlik;
Varlýðýn icabet ettiði
Kendi halinde bir izlek:
Adýna yorgunluk denen
Kýlýksýz bir zafiyet belki de
Ýçten dýþa yansýyan
Bilinmez hâlbuki
Kanayan yaranýn içindeki hazzý
Ne de olsa mucidiyiz ömrün
Bedeller ördüðümüz
Kendi halimizde bir þiire
Yatak döþek uzandýðýmýz.

Kulu kölesi olduðumuza dair
Bir söylence mi de,
Ýstiflediðimiz ne varsa
Dünden bugüne attýðý o kement:
Derli toplu mevsimlerden de çektik mi elimizi
Gör bakalým, nasýlmýþ
Rahmetin varlýða ettiði nazý.

Seyrek saçlarý ümidin
Nazlý edasýnda
Çapkýn bir rüzgâr örüyor
Dingin düþlerime de bir ritüel kazýlý
Ýsmimim ibaresi sakil bir çiçek resminde
Örüntülerin girizgâhý adeta
Yalýn ayak seyri
Girift þarkýlarýn göðe kazýk kaktýðý…

Lanetin nazarýnda
Örgün bir sis,
Namesi bozkýrlarda kayýp
Kelimelerin çoðu ya bayat ya ayýp.
Sahiplendiðim bunca hikmetin nezdinde
Deli fiþek coðrafyalarýn
Bulutlara toz kondurmayan
Cafcaflý dansý
Belki de ulema bir yeti
Arpacýk kumrusundan hallice bir isyan
Bayat naralar atan hangi Mihriban benzeri
Sevdadýr da
Göðe kement atan.
Bir gösteride diri vücudu ölüme
Göz mü kýrpar mutluluðun?

Þimdilerimizi toplayalým haydi,
Sonramýzý öðütüp
Dünle nikâh kýysýn hayallerimiz:
Öbek öbek saf tutan þiirlerin de
Nabzýný tutan bir ketum þairden
Dileyelim yürek atlasýný
Sonrasýnýn meramý da varsý kalsýn
Bir düþ simsarýna.

Giydirdiðimiz kefenle
Müridi olduðumuz daðlarda
Kelebek yakalayalým
Hani olur da yalaka düþlerin
Sihrine banýp
Ýçimizdeki isyaný da
Arz ederiz evrene.

Sonrasý muðlâk:
Ya öleceðiz tek tek
Ya da siyahý beyaza sunup
Efkârý yok sayacaðýz kendimizce
Yazdýðýmýz masallarýn da dibi tutmadan
Giyinik düþlerimizi soyacaðýz
Ve diri yürekleri ölüme sunup
Bileceðiz ki her canlý ölümlüdür.

Düþler bile telaþlý ömrün
Yarý zamanlý hazaný
Kanatlarýnda mevsimin
Varsa yoksa dünkü varlýðýn enkazý:
Hani miras kalan bir anýyý;
Hani yâd ettiðimiz sevgiliyi;
Hanidir görmeyi unuttuðumuz
Ýnsancýl bir piyeste
Baþ tacý ettiðimiz
Ýyilik emsali
Masumiyetin de kopçasý olmayan
Günlerden yok iken farký.

Sosyal Medyada Paylaşın: