hayatın kuralı...

Üstümde eskimesine raðmen sevdiðim hýrkam
Soðumasýna aldýrýþ etmedigim kahvem
Kalbimde kabuk tutmuþ yaram
Kursaðýmda düðümünü çözemediðim aðlamam...

Bazen gece cezasýný aðýr veriyor bana
Unutuyor yalnýz býraktýðýný

Üstelik bir de ekmek gibi uykumu bölüyor
Gönlü bol hatta
Çoðunu bana veriyor
Azýný kendine alýyor
Bende ki sabrý çok iyi biliyor

Çorap gibi söküp çýkarýyor anýlardan
Unuttum demek ne mümkün yalandan
Bir buram daha alýyorum kahve kokusundan

Gece uzun anladým
Ekmeðimi gözlerimdeki tuza bandým
Fazlasýný eski hýrkaným koluna býraktým
Yüzüm gözüm gibi en sevdiðim hýrkam da ýslansýn...

Ne bileyim iþte hayat !

Sen yazdýn ben oynadým
Sözlerimi unutunca üstüme baðýrdýn
Bilmiyorum herkese eþit mi davranýrsýn ?

Yoksa ...
Neyse hayat hepsi zaten senin kurallarýn ...

Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın: