Kýrýlmýþ, dökülmüþ hatta virane bile olsan , Bir kaç cennet çiçeði onarýr tümünü..
Vazgeçtiðim an’a denk gelmiþse hele Demir almýþken kýyýmdan Beklediðin cam kenarlarýnýn ard-ý cesaretini almýþken Ýnsanlýða küsmüþken Kendini suçlamaya baþlamýþken Umutlarý kahramanca rüzgarlara býrakmýþken Yorgun sesli þarkýlardan özrünü dilerken Bir kaç renkli dal bozar tüm yeminini ...
Ama kýrgýnsýn iþte Sözler yetmiyor bu aleme Susmak . Evet susmak mesele Söz verdi çiçekler daima gülümsemeye ...
Artýk düþünmüyorum Bu sefer bir nehir kenarýnda bekliyorum Demirleri kýyý kenarýna býrakýyorum ...
Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybüke KUMTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.