Allı Pullu Hayat

Hayat biraz fazla allý pullu insanlarda
Kiminin gözleri dayanamaz parlak ýþýklara
Alýþmýþtýr bir akþam, bir de sabaha
Gece çöktü ise hele muhtaçtýr sonsuz yýldýzlara ...

En yüksek yerden yuvarlar ömür seni
Alýp götürür hayatýn seli
Nasibin de yoksa gül bahçeleri
Toprak belirler kokunu, rengini ...

Yükseklik korkusunu atamaz bazýlarý
Yokuþlara çarparken unutur karanlýðý
Güneþte deðil, mumlarda arar aydýnlýðý
Kanaat umutlar sevdirir yarým ay ýþýðýný...

Yine olmasýn allar pullar
Sende her þeyden nadide bir pay çýkar
Gül bahçeleri sadece bahar da açar
Sen dal ol mesela toprak sana bakar ...

Çýkma yine göðün en tepesine
Belki gittiðin en son senin kaderinde
Dikenleri batmasýn çocuk kalbine
Karanlýk korkunsa gitme üstüne...

Ve hayat
Ve dünya
Ve heyhat !...

Neden diye sormam
Niye kimseler deðil diye kýrýlmam
Benim ise bu yaþam
Benden ötesini sorgulamam ...

Tuttuðum yýldýz dileðim hala aklýmda
Tesadüf deðil hâþâ nefes almamda
Ama bugüne, belki yarýnda
Kanaatimin dönüþecek mükâfatâ...

Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın: