Tut Ellerimi Bırakma

Senden öðrendim herþeyi
Aþkýn en yalýn halini
Yaþadým gözbebeklerinde
Meltem kokuyor kýnalý ellerin
Ýlk defa bu kadar
Üþüyorum !

Gökyüzüne çiziyorum parmak uçlarýmla resmini
Karþýmda beliriyor sulietin
Baþýmýn üzerinde uçuþuyor ebabil kuþlarý
Umutlarým tel örgüler arkasýnda kalýyor .

Öperek uyandýrýrdým her sabah seni
Baþýn omuzumda bir peri kýzý gibi
Ýçime yerleþirdi kokun
Sen uyumadan kapanmazdý gözlerim .

Ama þimdi yoksun
Ellerim boþluðu sarýyor
Okþamak istiyorum pürüzsüz tenini
Söyle
Yaþananlar bir hayal mi ?
Kaç gecem daha
Böyle korkarak geçecek .

Çýk gel artýk
Çal kapýmý bir gece yarýsý
Sen benim hayatýmýn vazgeçilmezi
Ya gül yüzüme
Ya da kaçýr gözlerini
Seni sahiplenmekten vazgeçeyim artýk ...






Refik
08 . 10 . 2018
Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: