SEVİNÇLER VE ACILAR

Bir sevinç buldum.
Kat kat kâðýda sarýlmýþ.
Gördüm ki baþý yarýlmýþ.
Gözlerinde kurumuþ yaþlarý
Anladým baþýna yemiþ taþlarý.
Hiç yaþamamýþ hayatý belli.
Yaþýný sormadým belki bin elli.

Bir sevinç buldum.
Dudaklarýnda yapýþtýrýlmýþ gülücükler.
Altta tebessümler üstünde ölücükler.
Hasretlere bulanmýþ özlemler küflenmiþ.
Galiba deðeri olmayan bir tek özlemmiþ.
Kat kat sarýlmýþ sevinçler dönmüþ mumyaya.
Belki de gözyaþlarý ondan yayýlmýþ Dünyaya.

Bir acý buldum.
Paslý teneke içinde bal gibi.
Yeni yeni filizlenmiþ dal gibi.
Çivi gibi sivri ve de kör.
Acýya ihanet edenler sanki nankör.
Hayatýn ta kendisiydi bulduðum acýlar.
Yaþadýðýmý anlatýyordu yaþadýðým sancýlar.

Bir acý buldum.
Bulduðuma sevindim sadece bilmeden.
Mutluluk sandým acýyý hiç bilmeden.
Acýlarla tepeden týrnaða candým.
Kýrýlmaya hazýr bir darbelik camdým.
Bulduðuma ne üzüldüm ne sevindim.
Ýçeri de yanýyordum dýþarýda serindim.

Bir acý buldum.
Tepeden týrnaða sevinçlerin son hali.
Bir sevinç buldum.
Týrnaktan tepeye acýlarýn son hali.

Þuayipodabasi…
5.08.2018/Kepez/Çanakkale



Sosyal Medyada Paylaşın: