GÖĞÜN ŞAHİDİ...
Zaman yalýyor kýyýsýný ölümün
Tutuþan göðün bereketi ile
Damlýyor ve paslanýyor akabinde
Ömrü teðet geçen baðnaz bir sevinç
Peyderpey ateþi yükselen mevsimde
Ölü çocuklar bahþediyor Tanrý:
Soyut ellerinde zulmün
Zuhur eden bir tavsiye
Aklýn ikircikli zafiyeti.
Þimdilerin beratý saklý yarýnlarda:
Yarýnlar ise kör tuzak.
Nakþeden gökte bulutlar dolduruþuna gelmiþ
Öfkesiyle
Zehir saçan ne mevsim ne de suçlu
Kendi halindeki rüzgâr.
Bir beyit takýlý kursaðýnda fýtratýn
Yana yakýla aðýtlar okuyan
Nur yüzlü ihtiyar kadýnýn
Küflü çeyizinde nidalar saklý
Kendince seven, aþkýna deðmesinler
Diyen yeni yetme kýzýn saçlarýnda
Sarý dalgalar
Güneþten özenmiþ belli ki
Her yetim telin isyaný
Kuru sýký bir acý ellerinde
Doðanýn.
Aslýnda öykündüðü insandan yana derdi
Tanrýnýn,
Göðün þahidi ne bulut ne rüzgâr.
Varlýk kadar tasalý hazan;
Yandan yana seðirten
Ýçli bir ferman kendince
Sunduðu:
Unutkanlýðý ile namelere soyunduðu
Gün ortasýnda asýlý bir kýsrak:
Görünmezliðin þerhi düþmüþken
Orta yerine acýnýn.
Kan kusan bir yürek olsa
Neye yarayacak bunca zulüm
Teftiþe çýkmýþ bir kez.
Ellerinde ne yeti ne merhamet;
Safi gölgesi iken fink atan
Ýblisin kök söktüren kasnaðý
Gönlün beyitleri hep güzelden yana;
Günün öðretisi hepten yasaklý
Aþkýn listesinde bir kör hece
Atýl varlýk atýl sevda;
Günyüzü görse neye çare?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.