cam kenarı
Belki gidilesi bucaðým yok þimdilik
Belki biraz hayal kurup, kalkarým yerimden
Temellerini uzaklara atýp, huzur yüklerim umutlarýma...
Çok bekledim bir yol kadar uzaðýný
Çok hakettim sonrasý yarýnlarý
Defalarca çizdim Hýzýr adaðýmý
Çok iyi bilirim bekletesi cam kenarlarýný...
Herkes neden birbirinin ayný
Neden kalpler sürekli manalý
Hayal kurdum þimdi hata mý?
Ama ben severim düþ camlarýný...
Ayný düþ dua ettirir , umut yeþertir
Mimiklerine insanca gülücükler serpiþtirir
Bir kýyý iskelesinde þarkýlar söyletir
Veya kasým’da bile dallar çiçeklenir...
Mütemadiyen çýkmaza dönüþtü hayallerim
Korkmadým üstelik mislini ekledim
Yaðmura, gökyüzüne, topraða güvendim
Ýnsandan insaf dilemem ayný beþerim...
Ýþte bu yüzden çok severim
Buðulu camlarý
Þimdilik yalnýzlýðýmý
Þükürlü sabrýmý
Güzel kalpten konuþan insanlarý
Aybüke (önce kendin )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.