&&
Göçmen kuþlar, dolaþýrken havada
Düþünürüm, ben durmadan nedense
Öksüz derler, yavru kuþlar yuvada
Bu yüzdendir, hüzünlendim ben yine
&&
Her son bahar dert yapar’ da içimde
Düþünürüm ben sonumu, her yerde
Korkarým’ da, þu son bahar gününde
Düþünürüm bu nedenle, durmadan.
&&
Sonbaharda göç baþlar’ da yayladan
Sabah akþam, göçler geçer yollardan
Durulmaz’ da, çok yaylada soðuktan
Kimse kalmaz son baharda daðlarda.
&&
Yorgun düþmüþ, birisiysen yollarda
Korkmak lazým þu ölümden hazanda
Yorgun kalbin dayanmaz’ da hayatta
Yaprak olur, gör/ düþersin dalýndan.
&&
Kul Yüksel’ im þu son bahar gününde
Korkum vardýr, kimse görmez içimde
Düþünürüm ölüm var’ da son demde
Faydasý yok derler bana, çevremden.
&&
02 Ekim 18
Ahmet Yüksel Þanlý er