ne zaman sus olsa yüreðim mülteci yalnýzlýðýma sýðýnýrým feryadýmýn sessizliðinde figaným arþa çýkar derinlere gömülürüm
bugünlerde garip bir hal var üzerimde sanki göðüs kafesim yüreðime dar geliyor ruhum azade,baþýboþ diyarlarda içimdeki karýþýk duygular lunaparktaki çarpýþan otolar gibi
z/amansýz bir keder sarmalýnda zamanýn neresindeyim bilmiyorum yetim gönlümdeki ahuzarýmla bir bilinmeze doðru kaybolup gidiyorum militan düþlerimi yüreðime gömerek
kelebek ömürde arsýz bir arzu var içimde tarifi olmayan henüz adý konulmamýþ tutkulu bir vazgeçilmezlik
gökyüzü kara,güz bulutlarýyla kaplý gündüz ama hava akþam gibi ruhum zifiri karanlýk dilim tutuk söze nereden,nasýl baþlayacaðýmý bilmiyorum
bazen uzaklaþýyorum kederimden kendimi dinlemek istiyorum gözlerimin uykusuzluðunda hüzün dolu gönül heybemden boþaltýyorum miadý geçmiþ hayallerimi
gezinirken gönlümün en derin tenhasýnda ruhum akýyor gözlerimden yüzümde garip bir tebessüm aðlýyor gözlerimin yeþilinde saklý kalan yaþayamadýðým baharlar için
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ / 01.10.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.