Sahipsiz Kaldı Yüreğim

Gülmeyi unuttum aðlamaktan
Yaðmur her vurduðunda yüzüme
Aktýn damla damla içime
Ne zaman aklýma düþsen
Artýyor sana olan özlemim .

Anlatýyorum derdimi uçan kuþlara
Kanat çýrpýyorlar hüznüme
En gizli sýrlarým açýða çýkýyor
Göz pýnarlarým kurudu aðlamaktan .

Ellerim üþüyor titriyor bedenim
Tükeniyor nefesim
Ömür dediðin çok kýsa
Kýyýya vuran her dalga
Bir parçamý alýp götürüyor benden .

Zaman su gibi akýp geçiyor
Deðiþtiriyor insanýn huylarýný
Deðiþmeyen tek þey yüreðimdeki sevgin
Aldýrmýyorum yaðan yaðmurlara
Senin gibi ýslatamaz nasýlsa
Yalancý buselerini özledi dudaklarým .

Sensiz geçen günlerim
Meðer sonsuzluk demekmiþ
Sana kavuþmak için
Bir bedel ödemek mi lazým
Herþeyden vazgeçip ölmek istiyorum
Kahretsin
Sensizliðin ölüm olduðunu unutuyorum .

Heyecandan dilim baðlanýr konuþamam
Gözlerimde yaþ kalbim aðlamaklý
Aklým firar etti çoktan
Sevgim sahipsiz kaldý
Söyle
Fail’i meçhule mi gitti yüreðim ...







Refik
01 . 10 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: