Çok zorluklar yaþadýk, kolay olmadý hayat, Kuzu peþinde koþtuk daha küçücük yaþtan. Hiç farkýna varmadýk; ne tazeydi, ne bayat, Öyle zaman oldu ki ekmek çýkardýk taþtan!
Toprak damlý bir evde yýllar yýlý oturduk, Üç odalý bir eve bir tane soba kurduk, Diz boyu kar yaðýnca, yazý bekleyip durduk, Çok çileler çekmiþtik, uzun süren bu kýþtan.
Güzel günler bekledik, ümit ile merakla, Bazý gün ekin biçtik týrpan ile orakla, Bazý gün ava gittik tüfek ile barakla, Hep elimiz boþ döndük beklediðimiz kuþtan.
Ýcat edildi gurbet, yýllar yýlý koþturduk, Ýþ bulunca çalýþtýk, olmayýnca boþ durduk, Gerçekler çok acýydý, tatlý hayaller kurduk, Yollar hep sarpa sardý, çýkamadýk yokuþtan.
Belki günün birinde yüzümüz güler dedik, Çok zorluklar çeksek de daima helal yedik, Doðrudan ayrýlmadýk, yalan da söylemedik, Hayatým roman oldu, yazýldý yeni baþtan.
Belki de eksiði var, fazlasý yok sözümde, Anýlar tazelendi, yaþ süzüldü gözümde, Problemler olsa da, mutlaka var çözümde, Çok þükür galip çýktýk girdiðimiz savaþtan.
Sabri Koca
*Barak: Bir cins tüylü av köpeði
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.