seni gördüm, son suya bakar gibi her þey gizli mýsralar, uçuþan kaðýtlar giderek küçüldüm
küçük ellerim vardý bir denizim dört duvar beton ve plastik gemiler yakýndý beklenen o son
gözlerim tahkikat sonrasý ayýn çýplak yüzüydü iþleniyordu sicilime ölüme kalan bir gün daha sarý bir ýþýktý pencere sevmelere doyamadýðýn yerde
yeþildik, sarýydýk; biraz kahve aynalardan geriye kötüydük iyi niyetlerin intiharýný izledik su, sýzdý gözlerimize
dünya vardý, adýný bilmekten uzak kuþlar neredeler sahi þimdi? fotoðrafta geriye kalan insanlar
eskiden de böyleydim, böyle biraz ellerim zaman safarisiydi gönlüm yaðmur duasý arka sýrada unutulmuþ defterler gibi hiç duvara asýlmayacak resimleri hayal etmekten yorgun düþerdi
seni gördüm son suyu içer gibi bir cam vardý aramýzda soðuk ama canlý kirli ama dürüst giderken anladým
açmalýydým pencereyi sonuna kadar açmalýydým bir fazlaydý azdan bir yakýndý birazdan gemilerim batýyordu uzaktan
kosmosun yitirdiði eski bir taþ vurdu kýyýma apansýz sarmak isterken kýrdým kalbini pencere çarpýyordu; ne açýk, ne de kapalý biraz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
HakkınSesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.