/‘elma dersem çýk’ diye fýsýldayarak yanýyor þehrin cýlýz ýþýklarý/
yaþadýðým sokaklarda ., kilitleri pas tutmuþ ne kadar kapý varsa tek-tek zillerini çalýp saklanýyorum.,gözüm her pencerede-kapýda. bekliyorum ki bütün ýþýklar yansýn ., kapalý perdelerin arkasýndan ve baksýn yüzlerce göz ., arayýp-bulsun beni ., sokak kapýlarýnýn aralýðýndan…
bir nefes veriyorum., gökyüzü içtiðim sigaralarýn dumaný oluyor ve masama sýralý ‘þerefe’ diyen þiþelerle gözüm-gönlüm doyuyor. havam böyle olunca senden hep güzel sözler duyacaðýmý bilirim ve ben gene bir baþka þiirimde olduðu gibi dilinin ucundan usulca öperim…
/bohem çatýlarda yazýlamamýþ romanlarý senin diline çeviriyorum/
sahipsiz þiirlerden izinsiz ., ismini yazýyorum yazýlmamýþ dizelere ve çýðlýk çýðlýða gönderiyorum ., denizlere-yeryüzüne-gökyüzüne. tam sana söylediðim her þey kayboluyor derken yazdýklarým gibi hani neredeyse tüm saatler intihara beþ kalmýþken birden sen giriyorsun kapýdan içeri…
/vay be canýmýn içi ., vay be…/
ýþýklarý karanlýða kapanmýþ bu þehrin ., siyaha boyalý gecesinde nasýl oluyor da ay ., böyle ýþýl-ýþýl ýþýldayarak dökülüyor üstüme… belli ki çok sarhoþum ya da hayaller görüyorum hiç olmayacak ama bir þey var ki sevdiðim her þeye raðmen ne güzel þey seni düþünerek yaþamak… . Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.