Suluova da çocukluk Sabaha kurþun sesleriyle, Gün doðarken Sokaklarýnda uyanmaktý Kaldýrýmlar ise Çocukca hayallerdi Körebe çelik, çomak Saklambaç ,Ýp atla Akdaðýn kalan serinliðinde...
Oysa, Ne kadar, masumdu Eylül soðuðunda ses veren Kaç sabah varsa, Kaybolan hayatýmýzda Ovaya çökse de Akdað, ikindi rüzgarlarý Þimdi bütün kent, Küsse de bana Benim o kadar Eylülüm var. Kavgalar verdik yorulduk.. Güçsüz kaldýk yýprandýk.. Lakin her sabah, O, kadar Umut ,etmek istiyorum Kaldý ki, Bu sabah da Eylüller gibi ,olsa Ne çýkar.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.