Hastalık
Daða kement geçirmiþ kýpkýrmýzý sýcaklýk,
Boðazlýyor bir teri nicedir baþka bir ter.
Hücreler uçuþuyor beden bir buhurdanlýk,
Hayat mayatmýþ gibi eþikte tepinmeler.
Beynimi emen yastýk baþýmda fýsýr fýsýr,
Hain arkadaþ yatak çakýl taþý serili.
Halýnýn desenine ne gün yeter ne asýr,
Tavanýn köþesine ürkek ruhum gerili.
Niçin uzakta dolap oysa odam daracýk,
Gölgesi uzanacak yer bulamaz duvarda.
Pencerenin önünde duran korkunç kafacýk;
Gülüyor, göz kýrpýyor kara elleri camda.
Aynada iki dünya birinin ayný biri,
Hayat kezzap þiþesi ölüm gayya kuyusu.
Kapýda çarýklarým beklemenin esiri,
Örülü neticenin sökülmüyor burgusu.
Kýpraþan perdelerde seri adým sesleri;
Volta atýyor kefen doðumhane önünde.
Bileðimi yokluyor yokluktan birileri,
Anlasam nasýl geçti yirmi beþ yýl bir günde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.