Çekme beni, Çekme diyorum gelemem. Ne onu mes’ud eder Bu tutku, Ne beni yelpazenin Serinliðine düþürür, Ne de seni doyurur Bu vuslat. Çekme beni, Gelemem...
Yaðmurun sesi; Topraðýn kokusu; Yataðýn çýplak yeri gibi Arzu etme beni, Gelemem...
Al mezarlýktaki tüm uykucular, Ezdiðim böcekler, Dokunduðum her kar tanesi Senin olsun. Yalnýz sokulma bana, Gelemem...
Þadan Özten
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadan ÖZTEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.