ON İKİ AYIN BİLE ADI EYLÜL...

Ömrümü azat edecek bir þiir dillendiriyorum…
Öncesi muðlâk resmin!
Elimde bir dosya
Pejmürde resimler…
Her biri ýsrarcý.
Misal:
Kimin nesi bu kadýn?
Ya da þu adam eli baþýmda:
Serkeþ varlýðýn hicvinde
Kim söyle,
En metruk bilmece?

Kazan kaldýrýyorum ey yalan i mge:
Alacaðým öfkemi senden:
Ben þiir sen kepçe
Adýmla uzak
Yalansýz günümle en yeknesak varlýðým:
Günün örtüsü delik deþik
Ýçimdeki ruhun coþkusu
Çoktan söndü.

Kalbimin mührü de kayýp
En ayýp þiir olmalýydým oysa:
Açamadýðým kapý,
Giremediðim yürek
Olmamalýydý da
Olur olmadýk yerde
Gülmenin ne mi âlemi vardý?

Þiirler küçülsün de girsin cebime:
Surelerin gölgesinde yâd edeyim:
Þiirce bir kayýp
Elem yüklü o sallanan kayýk
Hani içinde olmadýðým
Ve dibi delik,
Su ile dolan
Yüreðimde salýnan
Þiir benzeri bir lahit:
Kibrim deðil yenik düþtüðüm
Sarf etmeyi unuttuðum sözcükler:
Ölüm gibi; aþk gibi
Yansýz ve savruk nameler
Ýçimdeki kýrýk düðme nasýlsa takýlý
Etmeyi unuttuðum bir küfre
Kalýbýmý basarým ki;
Kafamýn yarýsý yolda kaldý
Þiir diye, diye içimdeki kuytuyu deþip…

Ahkâmlarýn yarasýna tuz basan
Kayýp hükümlerden
Düþen payýma hep sessiz bir özür
Varlýk deðil vebali ömrün;
Selam deðil dönmeyen
Sevgiyi bile bahane eden
Yüzüme bakmamak adýna
Arkamý deþen bir çentik.
Aslýnda benlik bir rota:
Dününe âþýk
Yarýný þimdiden kayýp
Hatýrþinas bir hecede
Baðdaþýk ömrü sürüklerken
Peþim sýra
Galip gelmediðim
En bariz kayýt
Ömrümü yiye yiye bitiremediðim…

Sonum deðil de hani
Soytarý ömrün lav ettiði
O artý parantezde
Tutuklu kaldýðým
Sarý benizli bir resim
Kim bilir her birinin mezarý nerede?

Gömdüðüm tohumlar bile rest çekmiþken;
Hayat deðil ibaresi
Son sözünü söylemiþken
Kaybolduðuma tek tanýk
Mademki Yaradan;
Sonumu yakýn kýlsýn yeter ki;
Azat olduðum hangi þiirse
Yazmakla mükellef
Bir meczup
Ýçindeki hazan aralýksýz þerh düþmüþken
Koca seneye peþi sýra
On iki ayýn bile adý
Sadece Eylül kadar sönük sarý bir ýþýk.

Sosyal Medyada Paylaşın: