Büyüme çocuk, Büyüme… Býrak yaþasýn; Saf ve temiz duygularýn. Oyna… Sahip çýk oyunlarýna, Elinden alýnmasýn oyuncaklarýn. Býrak annen masalýný anlatsýn, Baban kahramanýn olsun. Yok, olmasýn toz pembe dünyan Hayallerin yýkýlmasýn.
Büyüme çocuk, Büyüme… Býrak sokaklar senin olsun. Korkarsýn, ürkersin, aðlarsýn, Ama sonra alýþýrsýn. Görmez seni sokaklarda kimseler. Uyursun kuytu köþelerde. Kim bilir, elinde nelerle. Gün gelir kaybolursun. Tutan olmaz elini. Büyürsen, Kinlenirsin, kan kusarsýn, Belki de sokaklarý kana bularsýn.
Büyüme çocuk, Büyüme… Savaþýn ortasýndasýn, Oyun sanýrsýn. Acýr bir tarafýn, Kalkar yine oynarsýn. Belki de kalkamazsýn; Kopar bir uzvun, Anlam veremezsin. Aðlar annen, Kaybolur baban, Nedenini bilemezsin. Büyürsen, Bu kez masumlarý sen vurursun.
Büyüme çocuk, Büyüme… Þanslýsýn. Büyüdükçe þansýzlarý görürsün. Barýþ, barýþ diye haykýrýr; Kendini savaþýn içinde bulursun. Çýkmaz önüne her zaman aslanlar; Yýlanlarla sýrtlanlarla boðuþursun Sarar çevreni çakallar; Kurt olamazsan, Kurtlar sofrasýnda yem olursun.
Büyüme çocuk, Büyüme… Yüklenme dünyanýn yükünü. Zordur, kaldýramazsýn; Kaldýramazsan ezilirsin, Ezildikçe üzülürsün. Kimse görmez üzüldüðünü. Hatýrlamazsýn, Unutursun güldüðünü. Bir gün gelir ölürsün; Kimse duymaz öldüðünü.
Erol ÇELÝK 12.09.2018 Aliaða
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erol ÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.