Gökyüzünde aðlayan bir çocuk var Ýçime yaðýyor damlalarý Büyüdükçe görüyorsun Kral Çýplak Dünya Üzgün
Yazýlamayan bir öykünün önsözünde der ki ; korkaklar bile büyüyorlar. Aramýzdaki fark bana göre, Gotik Bir müzik tarzýndan fazlasýdýr. Ve Meryem onlarýn ilhamýdýr Sonra Diðerlerini de sevdiler ve sömürdüler
Öykü hüzünlü bitecekti Yazýlsaydý… Mesela ben, Gökyüzü oluyordum O mavi Saklambaç oynuyorduk Çocukla. Ne olursun aðlama!
Ortalarýnda bir yerde Ayýraç! Yazmýþlar ki; Bir maðara kendini Gökyüzü sanýyormuþ Dünya eskiden çocukmuþ Maðaraya sýðýnmýþ Ýþte mavi o gün Siyaha boyanmýþ.
Biliyor musun yaðmur Maðaranýn duvarlarýnda Artýk Hiç kalp resmi yokmuþ.
Deniz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Den(iz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.