Bir Dağ Yıkıldı...

Bir dað yýkýldý býrakýp gittiðinde bizi.
Bahardan kaçmaya baþladý kuþlar.
Ne soframýzda acý soðan lezzeti,
Ne yanýk ekmeklerin kokusu ellerimizde...
Bütün odalar yüzümüze kapattý kapýlarýný,
Ýnzivaya çekilip, kaybolup gittiler ömrümüzden.
Bütün resimlerini indirip gözümüzden,
Býraktýk zamanýn hüzünlü kollarýna.
Artýk eve erken gelmez oldu hiçbirimiz.
Kimse bakmaz oldu kapýya zil çalmadýðýnda.
Hiçbirimiz senden baþkasýna aþýk olmadýk mesela.
Çýrpýnmadý yüreðimiz sesinin duruluðunda o günden beri.
Aðlamak istemeyip de aðlayamadýk zaten yitirilen gençlik telaþýmýzda.
Bugün farkettim de;
Rüzgar bile dokunmaz oldu perdelere.
Güneþe ne oldu anlamadým,
Býrakýp çekip gitti baþka diyarlara.
Bir gören varsa sormak isterdim.
Dönecek mi yeniden?
Ya bahar gelir de o unutursa bizi...
Ya senin yaptýðýn gibi,
Uzattýðýmýzda ellerimizi dokunmazsa bir daha.

Bir dað yýkýldý üzerimize býrakýp gittiðinde sen bizi.
Çiçek açmadý kirazlar,
Sildiler Mayýs’ý takvimlerimizden.
Üzümler dallarýnda kurudu,
Köpek öldüren þaraplar bile bulunmaz oldu, ilaç niyetine bir kadeh...
Portakalý soyduk çocukken, baþucumuza koyduk,
Bir bilsen sana dair ne yalanlar uydurduk.
Hani daha gitmemiþsin, hani biz daha küçücükmüþüz,
Top oynamýþýz, acýkmýþýz.
Oltayý atmýþýz da denize,
Bir üþüþüvermiþ balýklar, hayatý görmüþüz.
Hani büyük þairlerin ilham veren dizelerini daha hiç okumamýþýz.

Ama bir dað yýkýldý sen gittiðinde tam olduðumuz yere
Ne çýramýz ne lambamýz
Tütünsüz yollarda kaldýk.
Okuduðumuz bütün þiirleri aslýnda biz yazdýk.
Bir gün çýkýp gelirsen
Güneþle birlikte.
Ben okurum,
Sen duymazsýn...
Ama bil ki;
Hoþuna giderdi bilmediklerin.

Bir dað yýkýldý býrakýp gittiðinde bizi, tam seni düþündüðüm yere...

Sosyal Medyada Paylaşın: