Bu nasýl bir sesleniþ, dokunmaya kýyamam Þu ruhum dinlenirken, duygular kaltý þaha En güzel beste sensin, dinlemeye doyamam Þu ruhum dinlenirken, duygular kaltý þaha Seninle ulaþalým, huzurlu bir sabaha
En güzel çiçeklerin, o hoþ kokusu sende Daha karþý koyamam, mecâl kalmadý bende Endamýný göreyim, hele þöyle bir dönde Aklým baþýmdan gitti, bir þey söylemem daha Baþkasýný sevip de, düþürme beni vaha
Senin güzelliðini, kim görürse kýskanýr Þöyle yürekten baksa, mutlaka melek sanýr Sanmayasýn güzelim, deli gönül uslanýr Þarkýlar söyleyiþin, çok iyi gelir ruha Þiirler ektim ey yâr, geçtiðin güzergaha
Umut umut doðarsýn, her sabah gözlerimde Senden bahseder durur, yalan yok sözlerimde En güzel naðme vardýr, türküde, sazlarýmda Sen vazgeçilmezimsin, yazdým buraya aha Aþk dediðin güzellik, sevdiðim büyük saha
Lüzumsuz’um gülüþü, sevda gibi aþk gibi Baþkasýnda merhem yok, odur gönlün tabibi Seven yürekler ise, mutlak kurala tabi Vuslat imiþ velhasýl, aþkta en güzel reha Güzelliði veren Râb, o ne güzel bir seha