EYLÜL' ÜN SAÇLARI SARI
ZEHRA
EYLÜL' ÜN SAÇLARI SARI
EYLÜL’ ÜN SAÇLARI SARI
Taramýþ Saçlarýný incir aðacý
Meyvenin en hasý benim diyor,
Demlenirken zeytinin burnu havada,
Vazgeçilmez katýk, sofraya tacým diyor.
Gönderirken güneþ ateþ saçaðýný,
Aþk gemisinde vurulmuþ tunçum diyor.
Doðanýn kanatlarý açýlmýþ kýþa,
Kelebekler dansýna veda ediyor.
Koca çýnar yapraklarý dantelli gelin,
Yýkýlmam asýrlarca ,romanlara baþým diyor.
Eylül ün damarýnda sözüm diyor.
Ýnsanoðlu muçhulde giderken,
Devrilir kanadý , zamansýz erken.
Ümidin kollarý çaresiz biterken,
Her anýya çaresiz veda ederken,
Bir daha yaþarmýyým bilmem diyor?
Özlemler sarýyor, þimdi her veda da,
Eriþilmez sýrrýna , doyulmaz tata,
Güller aðlýyor belki bu ferdaya,
Gurbetin yollarý aðýtsýz tutulmaz diyor,
Ney sesinde bülbüller yorulmaz diyor.
Neyleyim !!!Medcezir kusar bu yürek,
Hüzün eser eylülde ,biraz savurmak gerek.
Tekrarý yaþanmaz bilirim , avunmak gerek,
Her þiir de yas tutulmaz diyorum.
Ýnsanoðlu bu , parayla vicdan satýlmaz diyorum.
ZEHRA YÜCEL(1.9.2018)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.