SAHİDEN, SEVMEK BU KADAR YORAR MI İNSANI?

G/öðün kanatlarýný resmetsem þimdi…
Bir kývýlcýmýn þafaða sesleniþini dinlesem sonra
Bir de açan tomurcuklarýný beyitlerin dans ettiði;
Derken ürksem, irkilsem
Dehþetengiz yüreklerde su toplayan hangi kapsa
Ýçine sýðamadýðým nasýl ki aþikâr
Ve yedi düveline sevginin rahmet okusam
Ýçimdeki Piþekâr sitemi yok sayýp…

Yorulsam ve
Daha da yorulsam:
Ses edemediðim deðil sevip de
Vazgeçemediklerime toz konduramazken…
Ve uyansam ansýzýn:
Sýzým geçmedi madem, deyip
Yeniden acýtsalar canýmý
Canlarýn cama döndüðü
Yüzümün siyaha düþkünlüðü
Yine de alnýmýn akýyla sevdiklerime
Deðerken gözlerimin delici seyri.

Ha, bir de inkâr edemediðim hangi gerçek ise
Belki boyutsuzluðumun küçük hacmindeki
Töresine yasak getirse akbabalar
Oysaki ben serçe kanatlarýnda
Ýçimdeki çýlgýn seyisin
Mahmuzladýðým gölgesinde
Ýçimdeki bitimsiz sevinin
Hafif meþrep þarkýlara da dudak bükerken
Köreldiðim yerden kopsam.

Zamanýn tünellerinde mütemadiyen
Gidip geldiðim
Ara duraklarýnda galip geçmiþ hüznümün
Serildiði bir tümce kadar kývrak
Ve aþikâr olsa
Aþka düþkünlüðüm:
Müridi iken iklimlerin
Aþkýn tarhýnda
Bol kepçe sevgi doldursam
Haznesine yüreklerin…

Derlediðim topladýðým kýyýmlarda
Bir kör nokta nezdinde
Tufanlara dolansa hislerim:
Aymazý belki hicap ettiklerimin
Zafiyet yüklü tümcelerde
Doðurgan satýrlara yayýlsam sere serpe:
Korktuðumdan da deðil hani
Sadece kýrmaktan çekindiðim:
O kýrýk dala oturup
Tamir etsem
Tam da kýrýldýðý yerden
Ve en kýrgýn olduðum…

Þahit bellediðim göðün rahmetine
Sunduðum ayan beyan hezimetin
Çýtasýna konan bir sýkýmlýk caný kadar tedirgin
Serçe yüreðin afakýna
Rest çeksem…
Sahiden, sevmek bu kadar yorar mý insaný?

Sosyal Medyada Paylaşın: