Yaþamak için direncin,
ölmek için inancýn sýnandýðý bir geçittir er meydaný.
Ve bilir Eylül efeleri
baþ eðmeden,baþ olmayý.
Zulüm nam saldýðýnda,
zamansýz ateþ cemresidir ocaklara düþen yangýn.
Haraç mezat can pazarýnda kiminin sesi kesilir,
kiminin yüzündeki yaðmur izleri.
Çýnladýkça eþgalsiz harami narasý,
Korkudur,kapýlarý döven heybetli zulüm.
biçare,
tedirgin,
tüyleri diken diken,
sus pus bir belanýn fermanýdýr esaret.
Býçak kemiðe dayandýðýnda
diz üstünde, el sürdüðü topraða
yemin verir,baþ kaldýrýr Eylül efeleri.
Artýk eþkýya izidir sürdükleri.
bir kav bir çakmaktýr
Alevi,Türkmen,Yörüðün öfke dolu gözleri.
Bayraðýn rüzgârý,
Vatanýn ikbali için kuþanýrlar,
kuzgunlu narçiçeði baþlýðý,
çuha kumaþ þalvarý
ve
gümüþ çifte mavzeri.
Geçit vermez daðlarda titremez hiç elleri.
kýyasýya korkusuz,
kýyasýya cesurdur yürekleri.
dirilir toprak,
irkilir düþman her soluk alýþýnda.
Masal deðil,destandýr mýzrabýn saza tembihi
ardýç, meþe, çam dibinde gömülüdür tinleri
Oynayýn þimdi "hayde bre efeler" dem bu dem.
Yiðitliðin cömert simasýný görsün el alem.
Dilek USTA