Ey Ýstanbul Ben Anadolu yakasýndayým Aþkýn Aramýz da Sadece boðaz Üzerinde dört köprü Bir tünel Hep giden ben oluyorum Nedense Gelen yok Avrupa’dan Avrupa yakasýndan Nerede El ele bir çift görsem Hayýflanýrým Oysa ayný kente Ayný havayý soluyoruz Onunla Bazen Denize iniyorum bilmeden Dalýp dalýp giderken Sevdanýn bilinmezinde Bir yerlerdeyim oysa Kurrþuni kanatlý Martý sesleri Ya da Bir Vapur sireni bozuyor Düþlerimi, düþüncelerimi
Ey Ýstanbul Balkanlar üzerinden gelen Ne kýrk ikindiler Nede Yaz yaðmurlarý getirmiyor Onu bana Hafif bir akþam esintisi Okþarken saçlarýmý Kýyýya vuran dalgalarda Kayboluyor Umutlarým, yarýnlarým Düþlerim, duygularým Yine Sevmeyi unutmuþ bir sine Yine Aðzýný býçak açmayan bir gönül Acýlara bent olan Bu yürek Ne Þehremönü Ne haliç ne de Beykoz
Üsküdar da bir güzel Üsküdar kadar güzel Oysa benim sevdiðim Ýstanbul’dan da güzel
Ey Ýstanbul Ne sevdalar yaþandý Bir bilsen Ne sevdalar tükendi Senin sokaklarýnda Eyüp, Beyoðlu kalkarken þaha Bir Nedim Gelir akla Lalezarýnda Emirgan’ýn Büyükdere’de Mehtaplý gecede Kýrk kayýk açýlmýþ denize Deniz kýzý Eftelya Bak þarkýya baþladý Ben Anadolu yakasýndayým aþkýn Sevgili Geleceðim diyorsun Dört mevsimin birinde Ama gelmiyorsun
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.