GİZLİ SEVDÂ -II-

Târif edilmez ki, düþenler bilir
Gizli sevdâ çekmek, ne de zor imiþ.
Dertler harman olsa, en baþta gelir
Düþtünüz mü çýkmak, ne de zor imiþ?

Gönül verip, seveni de çok ise
Aç deðil de, gözü/gönlü tok ise
Usul bilmez, mahareti yok ise
Gönle tohum ekmek, ne de zor imiþ.

Ne ararsan o var, aþk çarþýsýnda
Sevdâ yüklü; hem gözünde, kaþýnda
Köprüleri atýp, yâr karþýsýnda
Gemileri yakmak, ne de zor imiþ.

Çýkmak mümkün deðil, aþka dalsanýz
Hiç fark etmez, bekâr ya da dulsanýz
Yüz yüze gelseniz, fýrsat bulsanýz
Ýçinizi dökmek, ne de zor imiþ.

O gizlidir; hem kalbinde, serinde
Her þey kýymetlidir, bil ki yerinde
Ayrýk gibi sarmýþ, kökü derinde
Aþký kalpten sökmek, ne de zor imiþ.

Âþýðýn kefenin, makas biçmiyor
Sevdâsýzlar, bu þerbetten içmiyor
Tabip olsanýz da, iðne geçmiyor
Aþk yarasýn dikmek, ne de zor imiþ…

17/08/’18
Hanifi KARA

Sosyal Medyada Paylaşın: