KÜNYESİ ŞİİRİN...

Hayatýn takvasýnda köhne bir acý…
Rahvan gölgen kurulmuþken tahta
Beyhude bir sitem yerli yersiz söylemlerden kendini
Sýyýran yine kendince bir eþkâl
Aslýna binaen bir günü bir yükünü fark eden
O dehlizde ince uçlu bir dokunuþ:
Kelamýn hâkimiyetinde,
Aþkýn sirayetine sýðýnan
Beylik kehanetler uçuþurken havada
Asýlý kalan diyezin sola düþkün mizacý.

Yükümlü ömrün hibe ettiði
O derin uçurum içinde ahkâmlar iken çemkiren
Kör noktasý asýlsýzlýðýn izaný
Noktanýn özrü belki de virgülün içinde yandýðý közü
Sorulardan býkkýn sýrdaþ bir hece:
A’dan baþlayýp
Erecekmiþçesine baþý arþa, kinayeden biteviye
Haz alan destursuz güncesinde
Þaþkýn yüreðin neferine dokunup asilce
Komut veren künyesinde þiirin,
Harbiden delikanlý mizacýn teyakkuzdaki rumuzu:
Donelerden yoksun olduðu kadar
Dona kalmak yazýn sýcaðýna
Odun atmak yanan yüreðe.

Adeta can pazarý
Ruhun tokuþturduðu bunca maruzat
Gölge misali her konuþlu sancý
Aslýna sirayet eden
Galip gelmekle ölüm arasýndaki ince çizgi
Güme giden bunca rüya
Belki toz kondurmayýp hayatýn gidiþine
Cinaslý bir peyzaj içimizde kalan ne çok ukde.

Ne için, demektense baþý eðik mizacýn
Aslýnda þirazesi kaymýþ bir eksende
Dolduruþa gelen aksaný kayýp
Yine insan pazarý her nota
Kaybettiði rotada nazire edip yalana
Doðruyu unutanla
Sevgiyi çürüten bir kinayede saklý iþin aslý.

Kanýna dokunan meleklerin
Kanatlarý kýrýlan çýt kýrýldým düþler
Serçe misali her seðiren tümce:
Varla yok arasý bir mersiye
Yazýlmayan ve asla da yazýlmayacak
Ýnsana dair ne çok yalancý þahit
Ýblis yanmaya nasýl ki mahkûm ebediyen
Cennetin yolunu unutup
Ýçindeki zulmü canlý kýlan.

Tüm vasýflarýna
Tüm kanýtlarýna vekâleten
Ýstiþare ettiði her ölümlüyü tuzaðýna düþüren
Bir zaman bekçisi…

Belki öfkesi ölümün
Zehir saçan dilin temsil ettiði her hece
Çalýp hayattan
Dumura uðratan yerli yersiz
Melekelerin yanýp sönen ýþýðýna âþýk pervana:
Uhdelerden ukdeye;
Zaruri kelamdan yanýlýp içini devþiren
Hangi ölümlü zikir ise
Âþýk sýfatýyla paylaþmaktan geri kalmayan…


Sosyal Medyada Paylaşın: