KORKU

Ýçimdeki acýya inat.
Yüzümde takýndýðým gül bahçesi hali.
Hali lisanýdýr ömrümün.
Bahar yaný solmuþ ümitlerimin.
Birkaç kýrýntý.
Ölmeyecek kadar azýk oluyor ömrüme.

Kabýna sýðmayan hayallerimin pimi elimde,
Umutlandýðým vakit teker teker patlýyor.
Ah yok mu o bitmeyen hüsn-ü kuruntum.
Beni gerçekleri görmekten alýkoyuyor.

Zamaný gelsin diye beklediðim ne varsa.
Ertelenmiþ keþkeler kervanýna yolcu oluyor.
Korkuyorum anlatamam diye derdimi.
Korkuyorum annem görse tanýmaz beni.
Annemin gördüðü kiþi ben deðilim.

Sýra kadem basan çocukluðuma dair,
Tek bir iz bulsam düþerdim peþine.
Kim kýlar kire bulanmýþ kalbimi tahir.
Hangi aklý baþýnda düþer bu iþin peþine.
Aklýmý o yýllarda kaybettim.
Baþým dertte þimdiki benliðimle.

Solan ömrümün bahar yýllarý,
Kýþ ortasýnda açmayý bekleyen çiçek misali,
Öylesine güç öylesine gülünç,
Sarp kayalara çarpar hýrçýnlýðým.
Tüy hafifliðinde aldanmýþlýðým.
Bir kalp mesafesinde koca uçurum.
Düþenler düþtü korkuyorum…





Sosyal Medyada Paylaşın: