Bir elif titremesi uzuvlarýmda, Kar görmüþ yýllar sonrasýnda bir il. Hem de öyle böyle deðil. Günbatýmýna yetiþen kuþlarý, Karþýlar sahilde balýkçýlar. Kýþ çoktan bitmiþtir. Yazý yaþamaktan usanmýþ insanlarda. Bir býkkýnlýk hali…
Bir lam hali üzerinde, Tabiata bakarken. Gördüklerimin perdeye yansýmýþ hali. Saati kurar insan hep ertesinde. Evvelden kalma iþleri bitirememiþken. Ve yalpalarken bugünde, Hiçte kendinde deðildir.
Bir mim teslimiyetiyle, Çekilmiþken kabuðuma. Tanrýdan gelen buyruk üzereysem, Hayretle bakýyorsam. Ben dýþýnda olup bitenlere, Korkuyorsam olmuþ ve olacak olandan. Hala umutluyumdur hayattan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.