ÂŞIKMIŞ
Seher vakti, ürpererek uyanan
Gül bülbüle, bülbül güle âþýkmýþ.
Sevdâ aleviyle; kavrulan, yanan
Gül bülbüle, bülbül güle âþýkmýþ.
Onlarýn sevdâsý, sanma ki dilde
Yâr kokusun alýr, esen her yelde
Ne hikmetler gizli; bülbülde, gülde
Gül bülbüle, bülbül güle âþýkmýþ.
Ruhlarý titretir, bülbülün marþý
Güllerle süslenir; ev, sokak, çarþý
Daha açmamýþken, bülbüle karþý
Gül bülbüle, bülbül güle âþýkmýþ.
Ocak yanmayýnca, bacalar tütmez
Gül’ü görmeyince, bülbüller ötmez
Ýster al, ister ak; rengi fark etmez
Gül bülbüle, bülbül güle âþýkmýþ.
Hâl diliyle, anlatýrlar masalý
Sevdâlýlar, taa doðuþtan tasalý!
Tan vaktinde aðlar, þebnem misâli
Gül bülbüle, bülbül güle âþýkmýþ…
08/08/’18
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.