Ne çok darbe aldýn ne çok yaralandýn gönül Rüzgarýn uðultusu, yalnýzlýðýn sitemi, sevginin yokluðu Hepsi senin suçun muydu gönül Aðla aðla..
Vay, sesinin yokluðuna vay, gönül kuraklýðýna Yutkun derin nefes al yaþamak adýna Kendini as gitarýn her bir teline Dök sözlerini her bir nameye har olup kendini yakma Çekinme fýrtýnanýn ardý sýra dökülen yapraklara Kýrýlan dallara Yeniden yeþerir yeniden görür baharý Sessizliðini de, yazamazsýn Aðla aðla…
Gidip de, dönemediðin yollar yýkýldý Doðduðun yerleri sel aldý Çocukluðun oymalý sütunlarda, bir adýn kaldý Memleketin mahþer yeri Bu hüzün bu keder yok eder bizi Bir gecede aðaran saçlarýna aðla aðla..
Gittiðin uzaklara, tuttuðun dileklere Yok, olan umutlara Aðla Aðla..
04.Aðustos 2018 Manisa
Özlem ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.