Özlüyorum

Senin gibi sevmedim kimseyi
Yokluðunda bu kadar özlemedim
Benim aþk diye tanýmladýðým
Ayrýlýðýn adýný koyamadýk ikimizde .

Ýþte bu yüzden kopamadýk birbirimizden
Ýmkansýzlýklar içinde yaþarken seni
Unutma mý isteme benden
Halimi görmüyor musun güldürme
Unutmak imkansýz sýzýsý kalýr içimde
Yeterince tanýmamýþsýn beni
Ben yaþadýðým hiçbir aþký
Günü birlik yaþayýp hayatýn akýþýna býrakmadým ki .

Biliyorum
Zaman denilen kavram düþmanýdýr aþkýn
Hele bir de araya ayrýlýk girmiþse
Bizi farklý kýlan
Bir dokunuþ aðýzdan çýkan bir söz deðildi
Daha da ötesiydi .

Ayrýlýk denen özlem yumaðý
Beni yok ederken seni var ediyordu
Yokluðun tezatýný çözemedim bir türlü
Bilinmez denklemin içindeyim þimdi .

Bu gidiþin son olsun sevgili
Yollarýna baktýrma gözlerimi
Býraktýðýn acý kolay kolay geçmeyecek
Kaþýma yaralarýmý kabuk tutsun .

Karþýma çýkma hiç ummadýðým anda
Yaþayamadýðýn son sevdan olayým
Biliyorum
Sende dayanamazsýn yalnýzlýða
Acýlarýn artar gün geçtikçe
Geç de olsa anladým
Yalnýz kalmak bize göre deðil
Senin son gidiþin
Benim son bekleyiþim olsun ...





Refik
26 . 07 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: