Özlem Yağmurları

Sabahýn çok erken bir saatinde
Gözlerim yarý uykulu halde
Aðzým kurumuþ
Kafamý toparlamaya çalýþýyorum
Acýmtýrak bir kahve tadý dudaklarýmda

Akþamdan kalma masam darmadaðýn
Devrilmiþ üzerinde bir kaç þiþe
Sigara izmaritleri bitmeden sönmüþ
Kim bilir
Neler konuþuldu aþka dair
Hele bir kendime geleyim
Hatýrlayacaðým hepsini tek tek

Dedim ya
Hala kendimde deðilim
Tek baþýma içmeye baþladým
Kadehler þiþeleri devirdikçe
Sen belirdin karþýmda gülerek
Tek kelime etmesek de
Gözlerimizle konuþup anlaþýyorduk

Avuçlarýna koyduðumdan beri yüreðimi
Bir baþka çarpýyor nabýz atýþlarým deðiþti
Titremeleri dinmedi sevgili
Ýçim sýzlýyor acýyor sol yaným
Uykular küs kirpiklerime
Sana yangýn bu gönül
Hayallerim hep gri dönmez maviye

Zemherinin ortasýnda ayazdayým
Umut çiçeklerim soldu bir bir
Ýsyankar gecelerin koynunda yastayým
Tut ellerimden çýkar karanlýklardan
Sensizliðin kaçýncý evresindeyim gör halimi

Sevda ateþinde yanarken
Üþüyor kor yangýnlarýnda bedenim
Gönül kýyýlarým sensiz çok sessiz
Sessiz çýðlýklarým
Yankýlanarak çarpýyor ruhumun derinliklerine
Soluk soluða kalýrým
Titrer sesim dilim lal olur
Göz pýnarlarýmýn yaðmurlarýnda ýslanýrým
Aðlama gülsün yüzün
Avunsun sevdamýz gerçekleþmeyen düþlerimde ...




Refik
23 . 07 . 2018
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: