Suç Benim Değil
Aynanýn karþýsýna geçip
Her sabah kendime bir sýr veriyorum
Pencereme sonbahar gelmiþ
Býçaðýn kör tarafýyla çocuklarýn sesini bilemiþler
Masamdaki çiçek artýk beni tanýmýyor
Tümüyle kurutmuþum.
Suç benim deðil
Anlatamýyorum anneme.
Yüreðime kitaplar okuyorum bazý bazý
Adýnýn geçtiði cümleler,
Ölümle olan mesafemi kýsaltan bir kurþun gibi
Her kelimesinde belki bin kez
Sokak lambasýnýn altýnda faili meçhul kurbaný oluyorum
Seninle türkçenin iki ayrý yakasýndayýz pera
Cümleler taþýyor tabutumu
Ayaklarýnýn dibine.
Kendi cenazeme yetiþmek için
Onbinlerce kez adým atýyorum.
Suç benim deðil,
Aramýzda pervasýz bir nefret var
Yetiþemiyorum.
Oysa adýný her duyduðumda tekrar dirildiðim
Bir suç iþlemiþcesine utanýp
Dudaklarýmýn tabiatýna aykýrý bir kahkaha attýðým da oluyor þehla gözlüm
Temmuz sýcaðýnda
Gölgelenmiþ saçlarýnda serinler gibi munferit bir sevinç
Kalbime dolanýyor bazen
Hunharca harcýyorum rüyamý
Çýnar diplerinde
Suç benim deðil,
Rüyalar yedi saniye sürermiþ pera
O gün
O vakitte
Senin adýný koyduðum çiçeðin yanýna
Sokaðýn ortasýnda vurulmuþ gibi
Tükenmiþliðim uzandý
Kalbinde öldüðüm gün
Kuþlarýmýn kanadýna sorgusuz bir sürgün çekti Tanrý
Gittiler
Suç benim deðil
Anlatamýyorum þiirlere
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.