Ayrılığın öncelemesi

-I-

ýslak gülüþünün yanýlsamasýnda
kelepçelendi bileðime ayrýlýk
puslu bir gölge düþtü küf kokulu zamana
asýlý kaldý düþsel usareler yüreðin ucuna


çatladý sabýr taþý
kýrgýn uçurumun kuytusunda
vurgun yemiþ bakýþlar
yorgun mýsralar rehin kaldý


dilimin ucunda rotasýz sözler
notasýz naðmeler can verdi
sesimin yitik tellerinde
can verdi erinç
sensizliðin izbe dehlizinde


kimseler bilmedi…

II

- suskun çýðlýklar kuþandý ay
damarlarýmda söndü yýldýzlar-


savruldu ýssýz kýyýlara anýlar
suretin halkalandý suyun aynasýnda
tutunmak istedim tutunamadým


soluðunun yoksunluðunda
haykýrdým kanayan hasretimi


kimseler duymadý...

III

zamanýn ayak izleri yüzümde poyraz
ayaz sessizliði giydim dört mevsim
emzirdim hüznü gecenin memesinden
dilimde parçalandý kadehler


esmer kuþ kanat çýrptý yüreðimden
kan/adý izlerini taþýyan yerler
þafaða sýçradý hüznün alevi

içimde deniz sepya…

ölüm sularýnda
bitkin bir sandal
limansýz
sýðýnaksýz
anaforlarla sürüklendi
geri dönülmeyen yolculuða…


görmedi izini
kimseler görmedi…


AA
Sosyal Medyada Paylaşın: