Tek baþýna göçebe, çatal ardýç dibinde,
Mehtaplý þu geceye efsun eklermiþ gibi,
Oturdum saatlerce hayal sessizliðinde,
Meçhul bir sevgiliyi burda beklermiþ gibi.
Ateþ böcekleriyle, kurbaða sesi sardý,
Doða orkestrasýnýn, solisti onlar vardý,
Kovada gözden uzak bilinmeyen, diyardý,
Kendimi alamadým Cenneti görmüþ gibi.
Özlediðimi bulmuþ, huzuru içiyordum,
Güzellikler içinde, kendimden geçiyordum,
Zaman mekan dýþýnda, özgürce uçuyordum,
Heyecana bulandým, vuslata ermiþ gibi.
Bütün ýþýklar söndü, vakit gece yarýsý,
Saçlarým diken diken, yüzüm ayva sarýsý,
Bin kapýlý sarayýn, kapanmýþ her kapýsý,
Süleyman’ýn Mühür’ü açamaz, dermiþ gibi.
Bazen an’ý yaþadým, bazen geçmiþi andým,
Yýllarca uzaklarda aradýðýma yandým,
Arzýn kalp atýþýyla hem uyudum, uyandým
Yýldýzlarý seyrettim, huþuyla derviþ gibi..
Kovada: Kovada Gölü Milli Parký
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.