Bir yaðmurdan sonra ki toprak kokusunu
bir de kemikleri kýrmacasýna
sýmsýký sarýldýðým zaman
insan kokusunu seviyorum
sarýlmadan geçen bir günüm olsun
vallahi de dizlerimi dövüyorum...
Fýrýndan yeni çýkmýþ
ekmek kokusunu da es geçemem
ekmeðimizi elimize aldýk mý
doðru tutarýz evimizin yolunu
tuttuk mu çocuklarýmýzýn eþimizin elini kolunu
bizden mutlusu yok...
Bir de güzel yapýldý mý
Ezo Gelin Çorbasýnýn kokusu
deðiþilmez bir þeye
memleketin her yerinde yeriz içeriz
bu vatan için kendimizden geçeriz
burnumuzun direkleri sýzlarda
kokuyu ciðerimize çekeriz...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.