KINALI KOÇUM
Nasýl methedeyim, bilmem ki seni
Askerim, Mehmet’im; kýnalý kuzum,
Özümden baðladýn, kendine beni
Askerim, Mehmet’im; kýnalý kuzum,
Topraðý suluyor, o kutsal kanýn…
Gece/gündüz; daðda, taþta ovada
Yaþam zordur; hem karada, havada
Þýrnak’ta, Cizre’de; Yüksekova’da
Askerim, Mehmet’im; kýnalý kuzum,
Topraðý suluyor, o kutsal kanýn…
Kâlû Belâ da ki, sözünde dur da
Ayaða kalkmasýn, Kandil’i vur da
Çukurca, Nusaybin; Þemdinli, Sur’da
Askerim, Mehmet’im; kýnalý kuzum,
Topraðý suluyor, o kutsal kanýn…
Çanakkale rûhu; olmalý ruhta
Hiç kimlik kalýr mý, ruhsuz güruhta?
Tunceli, Hakkâri; Kulp’ta, Eruh’ta
Askerim, Mehmet’im; kýnalý kuzum,
Topraðý suluyor, o kutsal kanýn…
Ne yalýda, ne yatlarda otoda
Gözü yoktur, piyangoda, totoda
Dargeçit’te, Kulp’ta; Lice, Varto’da
Askerim, Mehmet’im; kýnalý kuzum,
Topraðý suluyor, o kutsal kanýn…
Þifa deðil, zehir saklý hapýnda
Korku yoktur, ne tankýnda, topunda
Cerablus, Ýdlip’te; El Bab kampýnda
Askerim, Mehmet’im; kýnalý kuzum,
Topraðý suluyor, o kutsal kanýn…
Sanma ki bu sözler, sadece dilde
Vatansever gençler, seksen bir ilde
Afrin’de, Sincar’da ve de Kandil’de
Askerim, Mehmet’im; kýnalý kuzum,
Topraðý suluyor, o kutsal kanýn…!!!
18/07/’18
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.