senden sonra

cok gülmeler geçti
karanlýk güneþ
saçma rüzgarlar
umudun titrek yankýlarý


gündüzlerin
cehennem odaklarý
firar gayri mechul gitmeler
idam sehbasýnda beyaz güvencin telaþlarý



unutlar
imkansýz sayýlmayan duygu kuraklýklarý
yetim kalan içsel düþüþler
kimse olmadý
olamadý


denedim
bir santim bile oynamadý
yurdun sehrin sokak lambalarý bile
cok ayna kýrdým yüzümde damlalarý silerken



ölümün bile yaþatamadý
seni icimde boðarken sevgilerde
en derin aþkýn
yalan sözcüklerinin icinde bile yalnýz dururken


kedileri sevdim
kuþlarla konuþmayý denerken
gölgelerimde sakladým yazýn soðuk rüzgara hasret
kýþýn yaþatamadým



donuk
bir iz kalarak yüzünden
düþen her pismanlýða
saygýyla üzülürken


dedimya
insan bir kere ölür
ve bir daha o aný
yaþamak ve yaþatmak istemez



saygým
ve
sevgim
artýk



hükümsüzdür...



07 .11. 2009
Sosyal Medyada Paylaşın: